...μετά από το τέλος του αγώνα με τη Δόξα, αναφερόμενοι στους διαιτητές.




"Ή στραβός είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε. Ναι, ίσως βέβαια συμβαίνουν και τα δύο. Διότι, δεν μπορεί για ακόμη μία φορά στο φετινό πρωτάθλημα το αποτέλεσμα ενός (κρισιμότατου) αγώνα στην Α2 να το καθορίζουν τρεις -αμφιβόλου ποιότητας και αξίας- διαιτητές. Η ήττα από την Δόξα Λευκάδας είναι το τελευταίο με το οποίο μπορούμε να ασχοληθούμε αυτή την στιγμή, όταν οι κ. κ. Παναγιώτου-Κατραχούρας και Παγώνης έχουν προηγουμένως σφυρίξει…. ό,τι δεν σφυρίζεται! Ενδεχομένως, η ζέστη που επικρατούσε το Σάββατο μέσα και έξω από το κλειστό της Νέας Ερυθραίας και το όλο… ανοιξιάτικο κλίμα να επηρέασε το διαιτητικό τρίο, το οποίο ήρθε στο «Στέλιος Καλαϊτζής» με μόνο σκοπό να αποτελέσει εμπόδιο στην προσπάθεια της ομάδας μας για την πολύτιμη νίκη. Η ανάλυση των επίμαχων φάσεων είναι στην διάθεση όλων, μέσω του dvd του αγώνα, το οποίο και θα προσκομίσουμε άμεσα στην  ΚΕΔ. Ενδεικτικά, να αναφέρουμε πως δεν είναι δυνατόν ο καλύτερος παίκτης του Πανερυθραϊκού στο συγκεκριμένο ματς (Κατούφας) και εκ των βασικών φετινών εργαλείων –αναγκαστικά- να μπαινοβγαίνει στο παρκέ, επειδή οι ρέφερι «ανακάλυπταν» συνεχώς φάουλ ώστε να τον φορτώσουν γρήγορα με 5 και να επιφέρουν τον εκνευρισμό στην ομάδα και στους φιλάθλους. Ο παίκτης πέτυχε 21 πόντους σε 20 λεπτά και ενώ χρειάστηκε ο προπονητής μας να κάνει αλλαγές… χάντμπολ, ώστε να τον έχει όσο περισσότερο μπορεί στο παρκέ. Δηλαδή, ευρισκόμενος σε μία τόσο καλή μέρα και εφόσον έπιανε τον καθιερωμένο μ.ο. του σε χρόνο συμμετοχής, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς ότι η αναμέτρηση θα είχε διαφορετική εξέλιξη. Κάτι που οι παραπάνω κύριοι απαγόρευσαν με το «έτσι θέλω», θέτοντας εξ’ αρχής διαφορετικά μέτρα και σταθμά στο ματς. Ηταν τέτοια η αγανάκτησή μας για αυτά που βλέπαμε, που για πρώτη φορά στην 20ετή πορεία του στον χώρο, ο πρόεδρός μας, κ. Δημήτρης Μανωλόπουλος μπήκε στο τέλος του αγώνα στο γήπεδο, ζητώντας, απλώς, από τους διαιτητές να εξηγήσουν... τα ανεξήγητα. Ποτέ δεν είπαμε πως είμαστε οι καλύτεροι όλων, ποτέ δεν διεκδικήσαμε έστω το 51-49, ούτε καν ως γηπεδούχοι. Πάντοτε όμως, με τα δικά μας μέσα και την αγάπη μας για τον σύλλογο και το μπάσκετ ζητάμε το αυτονόητο. Δικαιοσύνη. Και φιλότιμο, όταν ειδικά οι ισορροπίες, έξι πια αγωνιστικές πριν το φινάλε της σεζόν, είναι λεπτές. Η σιωπή μας έχουμε ξαναπεί ότι δεν είναι παράλληλα και αδυναμία. Το πρωτάθλημα τελειώνει, η υπομονή μας επίσης!"