Μετά από καιρό, ο Ηρακλής έδειξε ένα πολύ καλό πρόσωπο στον εκτός έδρας αγώνα με τον Αρκαδικό.

Με τους «γκρι» να «καθαρίζουν» το παιχνίδι στα τελευταία λεπτά, ο Ηρακλής ηττήθηκε σ” ένα παιχνίδι που ήταν μπροστά σ” όλη τη διάρκεια του αγώνα.

Τι έφταιξε και οι «κυανόλευκοι» αντί να φύγουν με το διπλό, έφυγαν για ακόμη μία φορά ηττημένοι; Σίγουρα δεν μπορεί να φταίει μόνο ο αγωνιστικός τομέας σε αυτή την περίπτωση. Δεν γίνεται να βρίσκεσαι μπροστά στο σκορ, επί 38 λεπτά και να σου γυρνάει την πλάτη ο κάθε διαιτητής.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ηρακλής αντιμετωπίζει τέτοια διαιτησία. Στα περισσότερα παιχνίδια στο Ιβανώφειο γίνεται το ίδιο πράγμα σε πιο ήπια μορφή, ώστε να μην ξεφύγει το παιχνίδι πέρα του αγωνιστικού, αλλά σε καθοριστικά σημεία με το σκορ να είναι στην κόψη του ξυραφιού.

Στο χθεσινό (18/4) παιχνίδι είναι σαν να σου λένε πως δεν σε θέλουμε, δεν σε υπολογίζουμε και κυρίως δεν σέβονται ένα τεράστιο σύλλογο που έχει προσφέρει τόσα στο Ελληνικό μπάσκετ και γενικότερα στον αθλητισμό. Βέβαια όταν δεν υπάρχει αντίδραση τότε λογικό και επόμενο είναι να συμβαίνουν τέτοια πράγματα και ο Ηρακλής να γίνεται παιχνίδι του κάθε διαιτητή.

Δεν γίνεται να χάνεις με το «έτσι θέλω». Να σου βγάζει με πέντε φάουλ δύο παίκτες και άλλον έναν με δύο τεχνικές ποινές. Όλα αυτά είπαμε στο τελευταίο δεκάλεπτο. Από το έκτο λεπτό της τελευταίας περιόδου ξεκίνησε η «σφαγή» και με την λήξη του αγώνα ολοκληρώθηκε. Για την ιστορία, οι διαιτητές του αγώνα ήταν οι Πόντας, Μπούκας και Καλογερόπουλος.

Σε αυτό το σημείο που έχει φτάσει η ομάδα με τρεις κρίσιμες αγωνιστικές να απομένουν, δεν γίνεται να παίξει και με κόντρα διαιτησία. Ειδικά στα δύο σημαντικά εντός έδρας παιχνίδια με τον Φίλιππο και το Παγκράτι που κρίνεται μια ολόκληρη σεζόν. Έστω και στο τέλος, η ομάδα θέλει θωράκιση ώστε να παλέψει για την σωτηρία.

(Αναδημοσίευση από το Bluearena.gr)