Παρελθόν από τον πάγκο του Παπάγου αποτελεί ο Κώστας Σορώτος, σε μία εξέλιξη που αναμενόταν τος τελευταίες ημέρες ενώ σύμφωνα με όσους είναι κοντά στην ομάδα δε θα την άλλαζε ούτε πιθανή νίκη το Σάββατο κόντρα στην Καρδίτσα.

Εν ολίγοις ήταν ήδη αποφασισμένο οι δύο πλευρές να ακολουθήσουν διαφορετικό δρόμο. Άλλωστε όταν το γυαλί ραγίσει -και αυτό είχε γίνει πριν από λίγες εβδομάδες- δύσκολα; ξανακολλά.

Ο κόουτς Σορώτος ήταν εκείνος που το ανακοίνωσε με μία ανάρτησή του στο Facebook στην οποία αναφέρει:
«Κάθε ταξίδι έχει μια αρχή, μια διαδρομή και ένα τέλος. Η αρχή ήταν αβέβαιη, το ταξίδι συναρπαστικό και δύσκολο που όμως είχε πολύ αγάπη και συναίσθημα και το τέλος επιβεβλημένο. Αυτό το τόσο όμορφο ταξίδι των 18 μηνών στον Παπάγο σήμερα έλαβε τέλος. Μπήκα στρατιώτης στην ομάδα των στρατηγών και αποστρατεύομαι έχοντας σαν παράσημα την αγάπη που μοιραστήκαμε σε δύσκολες και εύκολες στιγμές , σε νίκες και σε ήττες.

Πολλοί θα πιστέψουν ότι ο λόγος της αποχώρησης είναι τα αποτελέσματα. Δεν είναι έτσι αλλά τους λόγους τους ξέρουν αυτοί που πρέπει να τους ξέρουν. Τα εν οίκω όμως μη εν δήμω.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους. Στη διοίκηση που παλεύει με όλες τις τις δυνάμεις να κρατήσει την ομάδα όρθια, στον κόσμο που ήταν πάντα εκεί με ήθος και αγάπη για την ομάδα του και στον συνεργάτη μου τον Θοδωρή τον Καλιώρα, έναν εξαιρετικό προπονητή και έναν σπουδαίο άνθρωπο που δίπλα του έμαθα πολλά πράγματα για το μπάσκετ, για τη ζωή.
Τελευταία άφησα τα παιδιά μου, αυτά τα παιδιά που κάτω απο πολύ δύσκολες συνθήκες τα δίνουν όλα για την ιστορική φανέλα που υπηρετούν. Παίδες ο κύκλος όταν κλείνει είναι ευκαιρία να ανοίξει ένας άλλος κύκλος , καλύτερος ίσως απο τον προηγούμενο. Σας ευχαριστώ για όλα, σας αγαπώ, θα μου λείψετε, θα σας θυμάμαι πάντα, αγαπηθείτε και όλα θα πάνε καλά. Συγγνώμη για ότι δεν μπόρεσα να σας δώσω. Η ευθύνη για όλα τα στραβά δικιά μου όπως σας είχα πει πολλές φορές. Τα υπόλοιπα αύριο από κοντά.
Στρατηγοί μου καλή συνέχεια φεύγει ένας προπονητής, παραμένει ένας φίλος και πάντα θα θυμάμαι εκείνη τη Κυριακή στην Αταλάντη που όλοι μαζί κλάψαμε απο συγκίνηση και χαρά για το θαύμα που καταφέραμε πέρσι...».