Η Α2 για τη δεύτερη θέση έχει μπει στην τελική της ευθεία και ήρθε η ώρα να καταγράψουμε την πραγματικότητα με πιο απτά δεδομένα.

Το Περιστέρι ήταν η ομάδα μοντέλο της φετινής σεζόν και αυτό θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για τις ομάδες που έχουν στόχο την άνοδο. Αντίθετα, ο Ηρακλής των τελευταίων δύο ετών αποτελεί αντιπαράδειγμα. 

Γράφει ο Στέλιος Παρθενάκης 

Εκλάμψεις, επιλογές ρόστερ χωρίς συνέχεια και ξεκάθαρα κακή προεργασία. Το απόλυτο πλεονέκτημα που είχε ο Ηρακλής και τις δυο χρονιές πετάχτηκε στον «κάλαθο των αχρήστων». Οικονομική επάρκεια, διοικητική ανεπάρκεια. Αγωνιστικά, για να μην τα ισοπεδώσουμε όλα, Αλεξανδρής και Χατζηκυριακίδης έκαναν το καλύτερο, αλλά έχουν και ευθύνη. Και φυσικά οι παίκτες αδίκησαν τους εαυτούς τους.

Και επειδή όλοι έλεγαν πως ήταν ένα ματς στην Πάτρα και να κέρδιζε ο Ηρακλής κανείς δε θα εγγυόταν πως ο ιστορικός σύλλογος θα έκανε το αυτονόητο. Πολλές διακυμάνσεις. Μακάρι να μείνει ο Θόδωρος Δρακόπουλος και να κάνει σωστή στελέχωση από το… μηδέν, γιατί είναι κρίμα να μην είναι ο Ηρακλής στην Basketleague! Από εκεί και πέρα, ο Απόλλων Πάτρας με τον Χολαργό η Εθνικό θα παλέψουν δίκαια για τη δεύτερη θέση, αλλά τα πάντα θα κριθούν στο παρκέ.

Χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο Ηρακλής δεν μπορεί να παίξει ως επιλαχών του χρόνου! Η διάρκεια και η σταθερότητα είναι τα συστατικά που δίνουν την επιτυχία στο τέλος. Ξεκάθαρα! Μετά την ολοκλήρωση της σεζόν θα αναφερθούμε στη σύνθεση της κατηγορίας για την περίοδο 18-19!